معرفی ۳ بازی کامپیوتری برای سلامت روان | gamepanjom

از طرفی این اعتیاد رفته‌رفته موجب ایجاد افسردگی، انزوا، اختلال کم ‌توجهی، ‌بیش‌فعالی و اختلال وسواس فکری برای بازیکنان خواهد شد. بی‌خوابی و کاهش کیفیت خواب، میگرن و سردردهای عصبی، عصبانیت و رفتارهای پرخاشگرایانه هنگام توقف ناگهانی بازی از دیگر عوارض اعتیاد به این بازی‌ها هستند. در حالی که بازی‌های واقعیت مجازی برای بهبود سلامت جسمی، سلامت روان و آموزش پزشکی مفید هستند، آن‌ها بدون نقص نیستند. قبل از اینکه به نقص اصلی بازی‌ها بپردازیم بهتر است به برخی از مسائل مختصر که در تحقیقات مربوط به بازی‌های واقعیت مجازی یافت شده، اشاره کنیم. تحقیقات مرتبط با آثار واقعیت مجازی از مشکلاتی رنج می‌برند که معمولا در تحقیقات پزشکی دیده نمی‌شوند. به دلیل ماهیت پرهزینه‌ی آزمایش‌های پزشکی، معمولا تحقیقات مربوط به بازی‌های واقعیت مجازی شامل جمعیت آماری کم و زیر ۵۰ است.

• این بازی‌ها فرصتی برای تعامل با دوستان و همبازی‌ها فراهم می‌کنند و می‌توانند باعث افزایش همکاری و ارتباطات اجتماعی شوند.
• در سال ۲۰۱۴ سلسله تحقیقاتی توسط همان محققان پژوهش مذکور صورت گرفت که شرکت کنندگان آن ها افرادی جوان بودند.
• به‌عنوان مثال، شرکت‌کنندگانی که به‌جای داشتن حس اجبار برای کسب امتیاز بالا، به بازی‌کردن علاقه داشتند، سطوح بالاتری از سلامتی را گزارش کردند؛ هرچند این رابطه کم بود.
• عصر بازی‌های ویدیویی با یک بازی ساده شروع شد اما اکنون انواع مختلفی از بازی‌های ویدیویی در بازار وجود دارد که حتی پیچیده‌تر و گاهی خشن‌تر هستند.

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که انجام فعالیت‌های هوازی به جای فعالیت‌های ذهنی بیشتر باعث تقویت مغز می‌شود. گیمرها به طور متوسط بیشتر از ۶ ساعت در هفته را صرف انجام بازی های ویدئویی می کنند. گرچه افراط در این کار می تواند باعث وارد شدن فشار به چشم ها و میگرن شود، اما انجام گهگاه بازی های ویدئویی می تواند فواید زیادی برای سلامت روانی ما داشته باشد. بازی‌هایی که دارای محتوای آموزشی، خلاقانه و مثبت هستند و به تقویت مهارت‌های شناختی و اجتماعی کمک می‌کنند، برای کودکان مناسب‌تر هستند. آموزش کودکان به مدیریت زمان می‌تواند به آنها کمک کند تا بین بازی‌های ویدئویی و فعالیت‌های دیگر تعادل برقرار کنند. در کنار این مسأله و همان‌طور که گفته شد، صنعت بازی‌های ویدیویی هم روز به روز پیشرفت و بازیکنان بیشتری را به این مدیوم تعاملی دعوت می‌کند.

نقد و بررسی بازی Ario + ویدئو

برخی از مطالعات حاکی از آن است که اثر خشونت پس از انجام بازی‌های ویدیویی ممکن است بیشتر شود. اگر شما نیز از گیمرهای حرفه‌ای هستید و زمان زیادی را به انجام بازی‌های ویدیویی اختصاص می‌دهید، بدون شک سخنان زیادی درباره مضرات این نوع بازی‌ها از اطرافیانتان شنیده‌اید. «بازی‌های ویدیویی باعث ترویج خشونت می‌شوند»، «بازی‌های ویدیویی تاثیرات منفی بر عملکرد درسی گیمرها دارند» یا «با گذشت زمان گیمر‌ها منزوی و گوشه‌گیر می‌شوند». این‌ها نمونه‌ای از این جملاتی هستند که همه ما بار‌ها و بارها آن‌ها را از اطرافیان یا رسانه‌ها شنیده‌ایم. اما آیا این جملات واقعیت هستند؟ یا اظهار‌ات بی‌پایه و اساسی هستند که توسط افرادی مطرح می‌شوند که حتی برای یک ساعت هم بازی‌های ویدیویی را تجربه نکرده‌اند.

گوشی‌های هوشمندتان را زمین بگذارید؛ مردم «سرگرم‌کننده بودن تفکر» را دست‌کم می‌گیرند

استفاده از این تکنیک برای اعتیاد به بازی‌های کامپیوتری، گیمرها متوجه افکار و رفتارهای منفی و وسواسی خود می‌شوند و می‌آموزند که الگوها و عادت‌های فکری سالم‌تری را انتخاب کنند. تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، نشان می‌دهد این بازی‌ها تأثیراتی مشابه مصرف مواد مخدر یا الکل بر روی مغز کودکان دارند. از طرفی بخش تکانشی مغز که سیستم آمیگدال-استریاتال نام دارد در اثر استفاده بیش از حد از این بازی‌ها کاربران کوچک‌تر شده و حساس‌تر عمل می‌کرد و محرک‌های بازی را سریع‌تر پردازش می کرد. در بازی‌هایی مانند World of Warcraft که دارای جنبه اجتماعی هستند، بازیکنان گاهی بیش از ۴۰ ساعت در هفته و حتی بیشتر زمان خود را صرف انجام این بازی‌ها می‌کنند. اعتیاد به بازی‌های ویدیویی به معنای، انجام بی‌اختیار این بازی‌ها‌ به‌طور مکرر و برای مدت طولانی است، به‌طوری‌ که فرد از عواقب منفی این رفتار اطلاع دارد اما قادر به توقف و کاهش مدت زمان انجام بازی نیست.

احتمالاً هیچ‌گاه به‌طور کامل نمی‌فهمیم بازی‌های ویدیویی چه تأثیری بر سلامتی ما دارند

در حالی که ما تتریس را به عنوان یک بازی ویدیویی سرگرم‌کننده می‌بینیم، محققان تتریس را به‌ عنوان چیزی می‌دانند که مغز ما را مشغول نگه می‌دارد، زیرا ما دائما به نحوه‌ی چرخش و قرار دادن بلوک‌ها به شکل مناسب فکر می‌کنیم. با توجه به رابطه‌ی بین فلش‌بک‌های مکرر در مدت کوتاهی پس از تروما و ایجاد PTSD، نظریه‌ای برای اینکه چگونه تتریس می‌تواند در پیشگیری از PTSD مفید باشد، ایجاد شد. محققان راه‌هایی را برای کاهش فلش‌بک‌ها بلافاصله پس از مشاهده‌ی یک رویداد وحشتناک کشف کرده‌اند. تحقیقات با استفاده از یک گروه که PTSD نداشته‌اند، نشان داده که مصرف دارو‌های کاهش اضطراب می‌تواند تعداد دفعاتی که یک رویداد به خاطر آورده می‌شود را کاهش دهد. با این حال، ماهیت مصنوعی تروما مثلا تماشای یک ویدیوی خشونت‌آمیز، کاربرد این تحقیق را برای افرادی که در زندگی واقعی متحمل حادثه‌های آسیب‌زا شده‌اند، محدود می‌کند.